थेऊर

थेऊरचा चिंतामणी :

पुणो जिल्हय़ातील हवेली तालुक्यात थेऊर हे गाव आहे . अष्टविनायकांपैकी थेऊरचा श्री चिंतामणी हा दुसरा गणपती आहे. थेऊरच्या कदंब वृक्षाखाली हे श्री गणोशाचे ठिकाण आहे.तेथील गणपती चिंतामणी म्हणून ओळखला जातो. भक्तांच्या चिंतेचे हरण करणारा म्हणून याला चिंतामणी म्हणतात.  देवळाचा मुख्य दरवाजा उत्तरेकडे आहे. गणोशाची मूर्ती मात्र पूर्वेकडे तोंड केलेली आहे. गणपती डाव्या सोंडेचा आहे. थोरले माधवराव पेशवे या गणपतीच्या दर्शनास नेहमी येत असत.  त्यांनी मंदिराचा सभामंडप बांधला. देवळाजवळच राहण्यासाठी एक वाडाही त्यांनी बांधला होता . माधवराव पेशवे अकालीच थेऊर मुक्कामीच वारले .  त्यांची पत्नी रमाबाई येथेच सती गेली तिची समाधीही नदीकाठी आहे. मोरया गोसावी यांनी तेथेच गणपतीची तपश्यर्या केली. थोरले माधवराव पेशवे यांनी देवस्थानला येथील गणपतीच्या व्यवस्थेसाठी या गावचा महसूल इनाम म्हणून दिला होता .
सध्या देवस्थानचे ट्रस्टी चिंचवड देवस्थानकडे आहे. माणसी 15 रुपयांत सकाळी 11 ते दुपारी 2 वाजेर्पयत मंदिराशेजारीच अन्नछत्रलयात जेवण मिळते. गरम गरम भात, पोळी, भाजी व शिरा असा बेत आम्ही जेवलो. एकाचवेळी 1क्क् माणसे जेवण करतील एवढी प्रशस्त जागा आहे. इतर अष्टविनायकामध्ये मंदिराचा बाहेरील परिसर मात्र, प्रचंड रहदारीचा वाटला. वाटेत बसलेले भाजीविक्रेते, छोटे स्टॉलधारक, अस्वच्छता आहे. पार्किगची सोय आहे. येथून रांजणगाव गणपतीला जाता येते. अंदाजे अंतर 4क् किलोमीटर आहे.
गणपतीचे दर्शन घेऊन व जेवण करून निघण्यास एव्हना दुपारचे 3 वाजले होते. तेथून पुढे मनात भुलेश्वरला जायचे ठरले होते. त्यामुळे रांजणगावला न जाता भुलेश्वरला निघालो. भुलेश्वर येथून अंदाजे 25 किलोमीटरवर आहे. जेवण झाल्यामुळे चांगलीच सुस्ती आली होती. गार वारा घेत भुलेश्वरकडे जाण्यास निघालो.

कसे जायचे? :

थेऊरचा गणपती पुणो-सोलापूर महामार्गाला जोडलेल्या रस्त्यावर असून, पुण्यापासून हे 26 कि.मी. अंतरावर आहे. पुण्यापासून बसेसची सोय आहे.